Fortepian jest zaliczany do grupy instrumentów strunowych klawiszowych uderzanych. Posiada sporych rozmiarów otwierane pudło rezonansowe o charakterystycznym kształcie przypominającym skrzydło ptaka, w którym umieszczona jest metalowa rama z krzyżowo rozpiętymi strunami…
SKRZYPCE
Znaczna część naukowców przypisuje pochodzenie skrzypiec terytorium Polski. Dzieje się tak m.in. dlatego że pierwsze wzmianki o tym instrumencie pochodzą właśnie z naszego kraju, gdzie już w XVI w działały warsztaty lutnicze produkujące skrzypce. Drugim krajem, który może być…
TRĄBKA
Współczesna trąbka składa się z metalowej rury, najczęściej wykonanej z mosiądzu, rzadziej z metali szlachetnych. Rura skręcona jest w pętlę. Z jednej strony zakończona kielichowym lub stożkowym ustnikiem, a z drugiej rozszerzeniem w kształcie dzwonu (czarą).
KLARNET
Klarnet zaliczany jest do grupy instrumentów dętych drewnianych stroikowych. Zbudowany jest z drewnianej cylindrycznej rury zakończonej z jednej strony lekko rozszerzającą się czarą głosową, z drugiej płasko ściętym ustnikiem w kształcie dzioba, do którego przylega pojedynczy stroik.
SAKSOFON
Saksofon zaliczany jest do grupy instrumentów dętych drewnianych stroikowych. Składa się z dość grubej, metalowej rury wygiętej w kształt wielkiej fajki zaopatrzonej w otwory boczne zamykane klapami. Saksofon został wynaleziony w 1840r. przez belgijskiego konstruktora instrumentów …
WALTORNIA
Najbardziej pierwotną formą waltorni był prawdopodobnie róg pochodzenia zwierzęcego, przeważnie bawoli lub barani. Świadczy o tym jego nazwa i to nie tylko w języku polskim. Także we francuskim cor, włoskim corno, hiszpańskim cuerno, angielskim horn, niemieckim Horn lub Waldhorn (z tego ostatniego wywodzi się …
HARFA
Harfa jest zaliczana do instrumentów strunowych szarpanych. Jest zbudowana w kształcie stylizowanego trójkąta, którego jeden bok stanowi rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe. Z niego wychodzą struny naciągnięte na drewniane kołki, tkwiące w górnej ramie.
FLET
Flet jest jednym z najstarszych instrumentów muzycznych. Wykształcił się z prymitywnych piszczałek wykonanych z kości, kłów zwierzęcych, później trzciny i drewna. Wyniki odkryć archeologicznych na całym świecie wskazują, że prawzory fletu znano już w epoce kamienia.
GITARA
Kształt i budowa gitary klasycznej zostały zaczerpnięte z dziewiętnastowiecznych hiszpańskich instrumentów Antonia Torresa. Ten pierwowzór doskonalono w różnych krajach, dlatego obecnie wiele bardzo dobrych instrumentów koncertowych powstaje poza Hiszpanią.
WIOLONCZELA
Wiolonczela wykształciła się prawdopodobnie w II połowie XVI wieku z basowej violi da braccio, jednak dopiero pod koniec XVII wieku zajęła miejsce violi da gamba, przewyższając ją znacznie możliwościami technicznymi i wyrazowymi. Pierwszym znanym twórcą wiolonczel był Nicola Amati
AKORDEON
Akordeon to instrument z grupy dętych języczkowych. Jest zbudowany z 2 przegród z wiatrownicami połączonych miechem. W zależności od typu akordeonu posiada on dwie klawiatury: klawiszową lub guzikową dla prawej ręki i 1-2 klawiatury guzikowe dla lewej ręki.
PUZON
Prototypem puzonu jest starożytny instrument o nawie buccina, będący odmianą rogu pasterskiego używanego w Etrurii. Przejęty przez Rzymian znalazł zastosowanie głównie jako instrument wojskowy. Rura instrumentu stanowiła początkowo niepodzielną całość.
PERKUSJA
Instrumenty perkusyjne należą niewątpliwie do najstarszych stworzonych przez człowieka. Stanowią grupę instrumentów, z których dźwięk wydobywany jest poprzez ich uderzanie lub pocieranie dłońmi, pałkami, miotełkami, prętem itp. lub przy użyciu specjalnego mechanizmu klawiszowego.
ALTÓWKA
Rozmiar współczesnej altówki jest proporcjonalnie większy od skrzypiec o jedną siódmą ich wielkości. Smyczek jest nieco dłuższy i cięższy. Jej cztery struny strojone są o kwintę niżej od skrzypcowych: c, g, d1, a1. Struny niegdyś wykonywane były wyłącznie z preparowanych jelit zwierzęcych, obecnie produkowane są ze stali.
OBÓJ
Obój zaliczany jest do grupy instrumentów dętych drewnianych stroikowych. Zbudowany jest z drewnianej rury zakończonej nieco rozszerzoną czarą głosową, zaopatrzoną w liczne otwory boczne zamykane i otwierane za pomocą klap. U wlotu instrumentu osadzony jest podwójny stroik zbudowany z dwóch odpowiednio ze sobą połączonych płytek trzciny,
